Close
  • 884822376
  • Marcin@lutniczegitaryklasyczne.pl
  • 10-547 Olsztyn, Kajki 10-12, Polska
Szukaj
Close this search box.
logo Lutnicze Gitary Klasyczne

Lutnicze gitary klasyczne

największa kolekcja lutniczych gitar klasycznych

GITARY KLASYCZNE
GITARY AKUSTYCZNE
GITARY FLAMENCO

Gitara klasyczna

Pochodzenie

Gitara klasyczna, jaką znamy dzisiaj, została zaprojektowana przez Antonio de Torres Jurado (1817-1892) około 1850 roku w Sewilli. Jego gitara łączyła w sobie wszystkie najlepsze rozwiązania obecne wówczas w instrumentach poprzedzających „gitarę” (viola da mano, vihuela, gitara cztero/pięcio/sześciostrunowa, gitara sześciostrunowa), ale stworzył też on własne rozwiązania, jak podstrunnik ( wcześniej mostek i podstrunnik wykonany był z jednego kawałka drewna). Zastąpił obelkowanie poprzeczne wzmacniające górę od wnętrza pudła rezonansowego obelkowaniem promieniowym wokół otworu rezonansowego – teraz nazywamy to usztywnieniem wachlarzowym. Oznajmił też, że płyta rezonansowa gitary jest najważniejszą częścią odnośnie brzmienia gitary, dlatego ją wydłużył, powiększając całą gitarę. Gitary Torresa, które przetrwały, mają świerkowe płyty rezonansowe i boczki wykonane z palisandru (głównie) lub klonu (jak jego gitara z 1883 roku). Torres w 1862 roku zbudował gitarę, której korpus został wykonany z masy papierowej (papier-mache), aby pokazać znaczenie płyty rezonansowej i jej ożebrowania dla brzmienia gitary. Po Torresie rozwój gitary kontynuowali inni znakomici lutnicy: Francesco Gonzalez (nauczyciel Jose Ramireza I), Vicente Arias, Jose Ramirez I, Santos Hernandez, Francisco Simplicio, Domingo Esteso, Marcelo Barbero, Hermann Hauser, Ignacio Fleta, by wymienić tylko kilka. Większość z nich była hiszpanami, dlatego instrument ten był powszechnie znany jako gitara hiszpańska.

Materiały

Ciekawostką jest to, że płyty rezonansowe tradycyjnie budowane były niemal wyłącznie ze świerku. To Jose Ramirez III spopularyzował płyty cedrowe, bardzo lubiane przez samego Andresa Segovię. Obecnie do budowy gitar klasycznych wykorzystuje się szeroką gamę gatunków drewna. Podczas gdy cedr i świerk stanowią olbrzymią większość zdarzają się płyty wykonane z innych gatunków, takich jak sekwoja. Korpus gitary może być wykonany z palisandru, klonu, orzecha włoskiego, ziricote, hebanu, sekwoi, cyprysu, oliwki i innych.

Gryf gitary klasycznej w większości przypadków wykonany jest z cedru, często wzmocniony centralnym pasem z hebanu lub innego sztywnego materiału, aby zapobiec wypaczeniu (wynalazek Jose Ramireza III), a tylko w rzadkich przypadkach z innych gatunków drewna, na przykład jaworu (np. Turkowiak). Hebanowy pasek nie zawsze jest widoczny – można go umieścić wewnątrz gryfu od „górnej” strony – pod podstrunnicą. Gryf gitary klasycznej zwykle nie jest wyposażony w pręt regulacyjny (w przeciwieństwie do gitar akustycznych), ale zdarzają się wyjątki, jak model A. Manzano A400.

Muzyka gitarowa

Gdybyśmy mieli wskazać tylko jedną osobę, która miała największy wpływ na muzykę gitarową, wielu wskazałoby na Francisco Tarregę (1852-1909). Ten hiszpański wirtuoz gitary i kompozytor pozostawił po sobie ogromną ilość swoich oryginalnych kompozycji gitarowych, ale także mnóstwo transkrypcji gitarowych takich mistrzów jak J.S. Bach, Fryderyka Chopin, Issac Albeniza, Ludwig van Bethovena oraz własną metodę gry na gitarze. Utwory Tarregi są regularnie grane na całym świecie zarówno przez zaawansowanych, jak i początkujących muzyków. Jego utwory Requerdos de la Alhambra i Capricio Arabe do dziś zajmują czołowe miejsca w repertuarze każdego gitarzysty. Grał na gitarze Antonio de Torresa (zamówionej przez zamożnego kupca Antonio Canesę) i pracował jako nauczyciel gry na gitarze – jednym z jego najsłynniejszych uczniów był Miguel Llobet. Francisco Tarrega nazywany jest często „ojcem gitary klasycznej” i zaliczany do grona najwybitniejszych gitarzystów w historii.

Pielęgnacja i konserwacja gitary

Dobra gitara klasyczna wymaga od Ciebie troski i uwagi, aby zachować zdrowie i dźwięk, który przetrwa dziesięciolecia. Szczególnie istotne jest utrzymywanie gitary w odpowiednim zakresie wilgotności (45-55%). Więcej informacji na ten temat znajdziesz w naszym Poradniku pielęgnacji gitary.